پرواز می‌دهیم که بال و پرت کنیم | علی اکبر لطیفیان

 

 

مدح حضرت زهرا سلام الله علیها

 

پرواز می‌دهیم که بال و پرت کنیم
معراج می‌بریم که پیغمبرت کنیم
دیگر بس است خلوت چله نشینی‌ات
وقتش رسیده است مقرب‌ترت کنیم
دست گل قدیمی خود را از این به بعد
دست تو می‌دهیم که تاج سرت کنیم
حالا نماز شکر بخوان فدیه‌ای بده
تا صاحب زلال‌ترین کوثرت کنیم
میخواستیم فرق کنی با پیمبران
می‌خواستیم آینه‌ی دیگرت کنیم
این سیب را بگیر و برای خودت ببر
وقتش شده‌است فاطمه را دخترت کنیم
شایسته است؛ با پدرِ فاطمه شدن
از خانواده‌ی پسری ابترت کنیم

می خواستیم نسل تو زهرا نصب شود
ضرب المثل برای عجم تا عرب شود

خورشید ، آفتابی انوار فاطمه است
صبحی اگر که هست بدهکار فاطمه است
آیینه‌اش سه مرتبه خود را ظهور داد
پیغمبر و علی همه تکرار فاطمه است
هر جلوه‌ای که جلوی نوری نمی‌شود
زهرا شدن فقط و فقط کار فاطمه است
شام زفاف پیرهن کهنه می‌برد
این تازه اولین شب ایثار فاطمه است
فردا اسیر دست جهنم نمی‌شود
امروز هر کسی که گرفتار فاطمه است

زهرا اگر نبود ولایت نداشتیم
گمراه می‌شدیم و هدایت نداشتیم

زهرا بنا نداشت خودش را بنا کند
می‌خواست، بنده باشد و یا ربنا کند
مثل علی عروج نمازش امان نداد
اصلا به پای پر ورمش اعتنا کند
تا که مدینه از گل توحید پر شود
کافی است در قنوت، خدا را صدا کند
طبق روال هر شب جمعه نشسته تا ...
قبل خودش سفارش همسایه را کند

دستی که پیش خانه‌ی زهرا دراز نیست
در شرع بر جنازه‌ی آنکس نماز نیست

او آمد و خزان زمین را بهار کرد
بر شاخه‌ی شکوفه‌ی عصمت، سوار کرد
آیا بدون مهر مناجات فاطمه
می‌شد به سجده کردن خود افتخار کرد ؟
وقتی شب زفاف، پیمبر رسید و بعد
بین علی و فاطمه، تقسیم کار کرد
خوشحال شد تمامی احساس معجرش
وقتی رسول، فاطمه را خانه دار کرد
آن هم برای حاجت مسکین شهر بود
روزی اگر ز حادثه میل انار کرد
اخلاص پینه‌هاش همیشه زبانزد است
از بس که دست فاطمه در خانه کار کرد
وقتی تمام قاطبه‌ها بی‌حماسه بود
خود را خمیده کرد ولی ذولفقار کرد
پس می‌شود برای عوض کردن زمان
نوآوری فاطمه را اختیار کرد

بی‌فاطمه که شیعه شکوفا نمی‌شود
شیعه مرید دشمن  زهرا نمی‌شود

دنیا ندیده است سفرهای این چنین
جز در هوای فاطمه پر های این چنین
دیروز می‌شدند درختان بدون سر
امروز می‌دهند ثمرهای این چنین
سر می‌دهیم و منت یاغی نمی‌کشیم
همواره سر خوشیم به سر های این چنین
دارد بساط کفر زمین جمع می‌شود
پیچیده در زمانه خبرهای این چنین
لبنان مگر چه داشت به جز نام فاطمه
آری عجیب نیست ظفرهای این چنین

دل‌های ما همیشه پر از  یاد فاطمه است
این سرزمین قلمرو اولاد فاطمه است

 

علی اکبر لطیفیان

 

 

غدیریه ( 110 بیت ) | غلامرضا سازگار

 

غدیریه 110 بیت

 

 

 

پیام نور به لب های پیک وحی خداست

بخوان سرود ولایت که عید اهل ولاست

 

با شراب طهور از خم غدیر بزن

خدا گواه ست که ساقی این شراب خداست

 

خم از غدیر خم و می ، می ولای علیست

وگرنه صحبت ساقی و جام و باده خطاست

 

غدیر ، عید خدا ، عید احمد ، عید علی

غدیر عید نیایش ، غدیر عید دعاست

 

غدیر صبح سپید همه سپیدی ها

غدیر ، نور خدا ، دشمن سیاهی هاست

 

غدیر سید اعیاد و اشرف ایام

غدیر خوب تر از عید روزه و اضحی است

 

غدیر سلسله دار کمال دین تا حشر

غدیر آینه دار  «علی ولی الله» است

 

غدیر عید همه عمر با علی بودن

غدیر جشن نجات از عذاب روز جزاست

 

غدیر بر همه حق باوران ، تجلی حق

غدیر بر همه گمگشتگان چراغ هداست

 

غدیر کعبه ی مقصود شیعه در عالم

غدیر جنت موعود خلق در دنیاست

 

غدیر حاصل تبلیغ انبیا همه عمر 

غدیر میوه توحید اولیا همه جاست

 

غدیر آیینه ی « لا اله الا هو »

غدیرآیت  «سبحان ربی الاعلی» است

 

غدیر هدیه ی نور از خدا به پیغمبر

غدیر نقش ولای علی به سینه ی ماست

 

غدیر کعبه ی اهل سما و اهل زمین

 غدیر قبله ی خلق زمین و خلق سماست

 

غدیر یک سند زنده ، یک حقیقت محض

غدیر خاطره ای جاودانه و زیباست

 

غدیر روشنی چشم پیروان علی

غدیر از دل تنگ رسول عقده گشاست

 

غدیر با همگان هم سخن ولی خاموش

غدیر با همه کس آشنا ولی تنهاست

 

غدیر صفحه ی تاریخ «وال من والاه»

غدیر آیه ی توبیخ  عاد من عاداست

 

هنوز از دل تفتیده ی غدیر بلند

صدای مدح علی با نوای روح فزاست

 

هنوز گوهر وصف علی بود در گوش

هنوز لعل لب مصطفی مدیحه سراست

 

هنوز لاله «اکملت دینک» روید

هنوز طوطی «اتممت نعمتی» گویاست

 

هنوز خواجه لولاک را نداست بلند

که هر که را پیمبر منم علی مولاست

 

چنانکه من همگان را به نفس اولایم

علی وصی من از نفس او به او اولاست

 

علی علیم و علی عالم و علی اعلم

علی ولی و  علی والی و علی اولاست

 

علی حقیقت روح و تمام عالم جسم

 علی سفینه ی نوح و همه جهان دریاست

 

علی مدرس جبریل در شناخت حق

علی معلم آدم به علم الا سماست

 

علی تمامی دین ، بغض او تمامی کفر

علی ولی خدا ، خصم او عدوی خداست

 

علی بود پدر امت و برادر من

علی سفیر خدا و علی امیر خداست

 

علیست حج و علی کعبه و علی زمزم

علی صفا و علی مروه و علی مسعاست 

 

علی صراط و علی محشر و علی میزان

علی بهشت و علی کوثر و علی طوباست

 

علی چو شخص پیمبر هماره بی مانند

علی چو ذات الهی همیشه بی همتاست

 

علی شهید و علی شاهد و علی مشهود

علی پناه و علی ملجا و علی منجاست

 

علی اذان و اقامه ، علی رکوع و سجود

علی قیام و قعود علی سلام و دعاست

 

علی حقیقت توحید بر زبان کلیم

علی تجلی طور و علی ید بیضاست 

 

علی وصی و دم و لحم و نفس پیغمبر

علی ابوالحسنین است و شوهر زهراست

 

علی است حق و حقیقت به دور او گرد

علی است عدل و عدالت به خط او پویاست

 

علی محمد و فرقان و نور و کوثر ، قدر

علی مزمل و یاسین و یوسف و طاهاست

 

علی به قول محمد در مدینه ی علم

ز در درآی که راه خطا همیشه خطاست

 

حدیث منزله را از نبی بگیر و به خلق ...

بگو مخالف هارون مخالف موسی است

 

بود وصی نبی آن کسی که نفس نبی است

گرفتم اینکه حدیث غدیر یک رویاست

 

کننده ی در خبیر بود وصی رسول

 نه آنکه کرد فرار از جهاد ، عقل کجاست ؟

 

کسی که گفت سلونی ، سزد امامت را

نه آن کسی که به لولا... ، به جهل خود گویاست

 

کسی که جای نبی خفت جانشین نبی است

نه آنکه راحتی جان خویش را می خواست

 

چگونه قاتل زهرا امام خلق شود؟

مدینه مرد شرف نیست یا علی تنهاست ؟

 

چگونه مهر بورزند به آن ستم گستر؟

که دود آتش او دور خانه ی زهراست

 

چگونه غیر علی را امام خود داند

که او سراپا آیینه ی رسول خداست

 

حدیثی از دو لب مصطفی مراست به یاد

به آب زر بنویسم اگر رواست رواست

 

خدا گواه است پی دشمن علی نروم

حلال زاده رهش از حرام زاده جداست

 

کسی که بت شکند بر فراز دوش نبی

برای حفظ خلافت ز هر کسی اولاست

گواه من به خلافت همان وجود علی است

که آفتاب بتابید آفتاب گواه است

 

بود امامت او در کتاب حق معلوم

چنان که صورت خورشیددر فضا پیداست

 

به دیدگان خدا بین مرتضی سوگند

کسی که غیر علی دید دیده اش اعماست

 

عبادت ثقلینت اگر بود فردا

تو را بدون ولایت به ویل و واویلاست

 

به آن نبی که علی را وصی خود فرمود

به آن نبی که تمامش ثنای آن مولاست

 

ثواب نیست ثوابی که بی ولای علی است

نماز نیست نمازی که بی علی برپاست

 

شکسته باد دهانی که بی علی باز است

بریده باد زبانی که بی علی گویاست

 

تمرد است بدون علی اگر طاعت

تاسف است سوای علی ، اگر تقواست

 

به آیه آیه ی قران به حق پیغمبر 

که راه غیر علی مرگ و نیستی و فناست

 

خدا گواست که هر کس رهش جدا ز علی است

بسان لشکر فرعون راهی دریاست

 

اگر تمام خلایق جدا شوند از او

خدا گواست که راه تمام خلق خطاست

 

به جای حور به بوزینه دست داده و بس

کسی که غیر علی را امام و رهبر خواست

 

  به صد هزار زبان روح مصطفی گوید:

که ای تمام امت علی امام شماست

 

من و جدا شدن از مرتضی خدا نکند

که هر که گشت جدا از علی جدا ز خداست

 

کسی که فاطمه از ظلم او غضبناک است

 امامتش غم و اندوه و رنج و بلاست

 

مگر نگفت نبی خشم دخترم زهرا

شرار خشم خداوندگار بی همتاست

 

مگر نگفت نبی با هم اند ، حق و علی

اگر علی نبود در میانه حق تنهاست

 

تمام قرآن در حمد و حمد بسم الله

تمام بسمله در با علی چو نقطه ی باست

 

خدا  گواست که امروز هر که پیرو اوست

مصون ز نار جحیم و عذاب حق فرداست

 

علی کسی است که یک  ذره از ولایت او

نجات بخش تمامی خلق روز جزاست

 

علی کسی است که یک خردل از محبت او

نکوتر است ز دنیا و آنچه در دنیاست

 

اگر ز خاک درش کسب آبرو نکند

یقین کنید که در حشر آبرو رواست

 

چنان که غیر خدا را خدای نتوان گفت

اگر به غیر علی کس خلیفه گفت خطاست

 

بگو که بند ز بندم جدا کنند به تیغ

ز بند بندم آید ندا علی مولاست

 

اگر به تیغ کشندم و یا به دار کشند

 زبان نه بلکه وجودم به حمد او گویاست

 

به حق کسی نبرد راه جز ز راه علی

 به هوش باش که راه علی بود ره راست

 

لوا یحمد به دست علی بود فردا

تمام محشر در ظل این بلند لواست

 

پیمبران همه در تحت دین لوا آیند

که این لوای مقدس همان لوای خداست

 

الا کسی که تو را از علی جدا کردند

پناگاه تو در آفتاب حشر کجاست ؟

 

مرا به روز قیامت به خلد کاری نیست

بهشت من همه در صورت علی پیداست

 

جهنم است بهشتی که بی علی باشد

جحیم با رخ نورانی علی ، زیباست

 

کجا امام توان یافتن چو شخص علی

که هم کلام خداوند و هم نشین گداست

 

اگر به چشم شما آفتاب نور دهد

وگر که سایه این نه سپهر بر سر ماست 

 

اگر نسیم سحر می وزد به لاله و گل

اگر به ظلمت شب ماه را فروغ و ضیاست

 

اگر تمات سماوات از ستاره پر اند

و گر چو مائده  لبریز دامن صحراست

 

اگر فرشته و حور است و آدمی و پری

اگر زمین و سما و بهشت و عرش اعلاست

 

اگر سیاه و سفید است و اصغر و احمد

اگر که روز و شبی یا که صبح و مساست

 

خدا  گواست که از یمن دوست علی است

علیست  باعث خلقت ، علی ... خدای گواست

 

علی ولی خدا بود پیش از آنکه خدای

به حرف کن ، همه کائنات را آراست

 

خدا برای علی خلق کرد عالم را 

چنانکه خلقت او برای خود می خواست  

 

تمام عالم ایجاد بی وجود علی

 بسان کشتی بی ناخدای در ، دریاست

 

مرا بس است تولای چهارده معصوم

که این ولایت فوق تمام نعمت هاست

 

مگر نکفت پیمبر کتاب و عترت من ...

امانتی است که پیوسته در میان شماست ؟

 

مگر نگفت که این دو ، ز هم جدا نشوند

اگر جدا ز یکی هر که شد ز هر دو جداست

 

مگر نگفت که این دو ، چو این دو انگشت اند

کز اتحاد یکی گرچه در شماره دو تاست

 

عبادت ثقلین است بسته بر ثقلین

که مهر طاعت هر بنده مهر آل عباست

 

درود باد به ارواح چهارده معصوم

که در طریقت آنان نجات هر دو سراست

 

بتول و چار محمد(ع) حسین و چار علی (ع)

دو نامش حسن و آندو جعفر و موساست

 

بجز محبت آنان نجات نیست که نیست

زنید چنگ به دامانشان ، نجات اینجاست

 

هنوز محفل ذکر علی است خاک غدیر

ولی چه سود به گوش کسی که ناشنواست

 

بگو که خصم شود منکر علی چه باک

که آفتاب به هر سو نظر کنی پیداست

 

گرفتم آنکه حدیث غدیر و قول رسول

مراد دوستی آن امام ارض و سماست

 

چرا به گردنش افکند ریسمان امت ؟

چه شد که دود ز کاشانه ی علی برخواست ؟

 

سوال من ز تمامی مسلمین این است

 به دوست این همه آزار نه ، به خصم رواست ؟

 

چو عمر صاعقه کوتاه باد دورانش 

خلافتی که دوامش به کشتن زهراست

 

برای غصب خلافت زدند فاطمه را

 شرف کجاست؟ مروت کجاست؟ رحم کجاست؟

 

شکستن در و بی حرمتی به خانه ی وحی

مودتی است که درباره ی ذوالقربی است ؟

 

اگر قصیده ی "میثم "  بود صد و ده بیت

که در عدد صد و ده نام آن ولی خداست

 

فضائلی است علی را که گفتن هر یک

نیازمند هزاران قصیده غراست

 

 

حاج غلامرضا سازگار

 

 

 

 

 

 

 

شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست | غلامرضا سازگار

 

امام حسین (ع)    _    مناجات

 

 

 

شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست

جنّت بی تو عذابش ز جهنّم کم نیست

در دم مرگ اگر پا به سرم بگذاری

عمر جاوید به شیرینی آن یک دم نیست

حرم قرب خدا را که دل عاشق تو است

طرفه بیتی است که روح القدسش محرم نیست

بگذار آدمیان طعنه زنندم گویم

هر که خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست

نیست بر خامشی آتش دوزخ سیلش

از یم اشک غمت هر که به چشمش نم نیست

تا خدایی خدا هست ، لوای تو  به پاست

زانکه جز دست خدا ، حافظ این پرچم نیست

هم خدا داند و هم عالم و آدم دانند

که به جز رایت عشق تو در این عالم نیست

دوزخ ارزانی آنان که ندارند غمت

با غمت هیچ مرا زآتش دوزخ غم نیست

ملک هستی همه ماتم کده ی توست حسین !

جایی از ملک جهان خالی از این ماتم نیست

گوهر اشک عزای تو به هر کس ندهند

اهرمن را شرف داشتن خاتم نیست

گریه بر پیکر مجروح تو باید همه دم

که جراحات تنت را به از این مرهم نیست

سائل تو است کسی کز تو ، تو را خواهد و بس

آنکه شد طالب تو در طلب درهم نیست

داد مظلومی تو ملک خدا را پر کرد

عالمی نیست که با یاد غمت ، درهم نیست

سینه کردی هدف تیر که می دانستی

زنده بی مرگ تو دین نبیّ اکرم نیست

هیچ مظلومی همانند تو در قلزم خون

سر جدا با گلوی تشنه کنار یم نیست

گو  ببرّند سر دار ، زبان در کامش

غیر مدح تو ثنایی به لب «میثم» نیست

 

 

غلامرضا سازگار

 

 

---

کانال اشعار آیینی «زائرانه»  در تلگرام  (کلیک کنید)

---

 

 

 

تا زمین قدم برداشت آسمان نوشت علی | رحمان نوازنی

 

امیرالمومنین علی (ع)   _   مدح

 

 

 

تا زمین قدم برداشت آسمان نوشت علی

آسمان که بر پا شد کهکشان نوشت علی

کهکشان که بر پا شد یک جهان نوشت علی

این جهان که معنا شد بیکران نوشت علی

بیکرانه ها پر شد لا مکان نوشت علی

با هر آنچه که می شد با همان نوشت علی

با قلم نوشت علی با زبان نوشت علی

و سپس هر آنچه داشت در توان نوشت علی

روی صورت انسان روی جان نوشت علی

با غبار او روی چشم مان نوشت علی

 

آنقدر نوشت از او تا جهان پر از او شد

تا که دست حق رو شد ذکر عاشقان هو شد

 

پس دو مرتبه روی صورتم نوشت علی

دوست داشت پس روی قسمتم نوشت علی

در رگم که جاری شد غیرتم نوشت علی

پا شدم زمین خوردم همتم نوشت علی

تا کمی ضعیف شدم قوتم نوشت علی

آمدم ذلیل شوم عزتم نوشت علی

پس خدا خودش روی قیمتم نوشت علی

روی بیرق سبز هیئتم نوشت علی

 

آنقدر نوشت علی روی سرنوشت من

تا فقط علی باشد خانه ی بهشت من

 

روز اول خلقت با علی حساب شدم

در قنوت او بودم تا که مستجاب شدم

زیر پای او ماندم تا غبار ناب شدم

بر سرم چنان تابید تا که آفتاب شدم

آنقدر که او تابید از خجالت آب شدم

در غدیر چشمانش من هم انتخاب شدم

آنقدر نگاهم کرد تا که من خراب شدم

زیر جوشش چشمش ماندم و شراب شدم

می شدم پیاله شدم مست بوتراب شدم

هی علی علی گفتم در علی مذاب شدم

 

می نویسم از عشقم می نویسم از دردم

غیر دور چشمانش هیچ جا  نمی گردم

 

توی محفل ذکرش دُر ناب می ریزند

پای هر علی‌گفتن هی ثواب می ریزند

روی ما فرشته ها هی شراب می ریزند

توی جام خالی ما هی شراب می ریزند

روی چشم مان خاک بوتراب می ریزند

در شب سیاه ما آفتاب می ریزند

روی ما دعا های مستجاب می ریزند

در حساب فردامان بی حساب می ریزند

 

کبریا که می بخشد این همه به عشق او

چون علی به ما آموخت لااله الا هو …

 

 

رحمان نوازنی

 

 

---

کانال اشعار آیینی «زائرانه»  در تلگرام  (کلیک کنید)

---

 

_

یا امیرالمومنین مولای درویشان سلام | قاسم صرافان

 

حضرت امیرالمومنین علی (ع)    _   مدح

 

 

 

یا امیرالمومنین ! مولای درویشان سلام

آه مجنون خدا ! لیلای درویشان سلام

 

السلام ای در نگاهت موج و دریا بی قرار

السلام ای در سکوتت کوه و صحرا بی قرار

 

خوشه های سبز تاکستان سلامت می‌کنند

درب بگشا ساقیا مستان سلامت می‌کنند

 

درب نه ، دیوار های خانه را دیوانه کن

خانه را هم مست نامت مثل صاحب خانه کن

 

جبرئیل آورده بود آیاتی از قرآن ولی

ماند تا قرآن چشمت را تو وا کردی علی

 

داد زد تا دید دستی تیغ و دستی زلف یار

«لافتی الّا علی لا سیف الّا ذوالفقار»

 

شیر می‌چرخید با شمشیر در میدان عشق

هر سر بی عشق را می ریخت این طوفان عشق

 

ای که خود را پیش شمشیر دو  دم آورده ای

هر چه سر آورده باشی باز کم آورده‌ ای

 

شانه هایت طاقت یک ضربه ی صفدر نداشت

 مرحب ! این قلعه مگر از تو دلاور تر نداشت  ؟

 

خویش را بر باد با دستان خود دادی چرا ؟

عَمرو ! چشمت کور با حیدر در افتادی چرا ؟

 

یا علی ! مشکل‌گشایی ، تو کلید هر دری

کی تواند تا ببندد بر تو این خیبر دری

 

روز با شمشیر می چرخی تو در میدان گرم

شب میان کوچه ها با کیسه های نان گرم

 

حرف هم تا می زدی چشمت به جای دور بود

صحبتت انگار با مردان عصر نور بود

 

بال در بال ملائک ، صف به صف پر می‌کشیم

یا علی گویان به ایوان نجف پر می‌کشیم

 

 

قاسم صرفان

 

 

---

کانال اشعار آیینی «زائرانه»  در تلگرام  (کلیک کنید)

---

 

 

 

اگر تو را نداشتم بدان خدا نداشتم | علی اکبر لطیفیان

 

حضرت امیرالمومنین علی (ع)    _    مناجات

 

 

 

اگر تو را نداشتم ، بدان خدا نداشتم

آری خدا نداشتم ، اگر تو را نداشتم

 

نبود اگر کرامتت ، نبود اگر طبابتت

هزار درد داشتم ولی دوا نداشتم

 

به نام تو خدا صفا به زندگیم داده است

بدون نام تو در این جهان صفا نداشتم

 

نوای من علی علی ، صدای من علی علی

بدون این علی علی ، خدا خدا نداشتم

 

سنگ شدم طلا شدم ، شاه شدم گدا شدم

چه می شدم اگر علی مرتضی نداشتم

 

اگر نبود زادگاه تو قسم به فاطمه

این همه سمت کعبه هم برو بیا نداشتم

 

«من اسمه دوا» علی و «ذکره شفا» علی

کمیل تو اگر نبود به لب دعا نداشتم

 

نبودی یا علی اگر ، حسن نبود و هم حسین

بدون تو مدینه و کرب و بلا نداشتم

 

علی‌اکبر لطیفیان

 

 

---

کانال اشعار آیینی «زائرانه»  در تلگرام  (کلیک کنید)

---

 

خدا به طالع تان مهر پادشاهی زد | وحید قاسمی

 

امام حسن مجتبی (ع)   _   مناجات / مدح

 

 

خدا به طالع تان مُهر پادشاهی زد

به سینه ی احدی دست رد نخواهی زد

 

در آسمان سخاوت یگانه خورشیدی

تمام زندگی ات را سه بار بخشیدی

 

گدا ز کوی تو هرگز نرفته ناراضی

عزیز فاطمه ! از بس که دست و دل بازی

 

مدینه شاهد حرفم : فقیر سرگشته

همیشه دست پر از محضر تو برگشته

 

به لطف خنده تان شام غم سحر گردد

نشد که سائل تان نا امید برگردد

 

خدا به شهد لبت مزه ی رطب داده

کریم آل محمد (ص)  تو را لقب داده

 

تبسم نمکین ات چقدر شیرین است

دوای درد یتیم و فقیر و مسکین است

 

خوشا به حال گدایی که چون شما دارد

در این حرم چقدر او برو بیا دارد

 

به هر مسافر بی سر پناه جا دادی

به دست عاطفه حتی به سگ غذا دادی

 

گره گشایی ات از کار خلق ، ارث علی است

مقام اولی جود و بخششت ازلی است

 

به حج خانه ی دلبر چه ساده می رفتی

همه سواره ولی تو ، پیاده می رفتی

 

شما ز بس که کریم و گره گشا بودی

دل کویر به فکر پیاده ها بودی

 

امام رأفت دوران بی مرامی ها

نشسته ای سر یک سفره با جذامی ها

 

خیال کن که منم یک جذامی ام آقا

نیازمند نگاه و سلامی ام آقا

 

چقدر مثل علی از زمانه رنجیدی

سلام داده ، جواب سلام نشنیدی

 

امام برهه ی تزویر های بسیاری

به وقت رفتن مسجد ، زره به تن داری

 

کریم شهر مدینه غریب افتادم

به جان مادرت آقا ، برس به فریادم

 

خودت غریبی و با دردم آشنا هستی

رفیق واقعی روز های بی دستی

 

قسم به حُرمت این ماه حق نگاهی کن

به دست خالی این مستحق نگاهی کن

 

بگیر دست مرا ، دست بسته ام آقا

ضرر زدم به خودم ، ورشکسته ام آقا

 

دل از حساب قنوت تو سود می گیرد

دعای دست رحیمت چه زود می گیرد !

 

برای مدح تو گویند شعر احساسی

به واژه های «در» و «میخ» و «کوچه» حساسی

 

چه شد غرور تو آقا شکست در کوچه

بگیر دست مرا با خودت ببر کوچه

 

چه شد که بغض گلوگیر گوشه گیرت کرد

کدام حادثه این گونه زود پیرت کرد

 

چگونه این همه غم در دل شما جا شد

بگو که عاقبت آن گوشواره پیدا شد ؟

وحید قاسمی

 

---

کانال اشعار آیینی «زائرانه»  در تلگرام  (کلیک کنید)

---

 

 

باور نمی کنم که رسیدم کنار تو | حسن لطفی

 

زبان حال حضرت زینب (س)  _  اربعین

 

 

باور نمی کنم که رسیدم کنار تو

باور نمی کنم من و خاک دیار تو

 

یک اربعین گذشته و من پیر تر شدم

یک اربعین گذشت و شدم همـجوار تو

 

یک اربعین اسیر بلایم ، اسیر عشق

یک اربعین دچار فراقم ، دچار تو

 

یک اربعین دویده ام و زخم دیده ام

دنبال ناله های یتیمان زار تو

 

یک اربعین به جای همه سنگ خورده ام

یک اربعین شده بدنم سنگسار تو

 

یک اربعین به گریه ی من خنده کرده اند

لب های قاتلان تو و نیزه دار تو

 

مثل رباب مثل همه تار تر شده

چشمان خسته ی من چشم انتظار تو

 

روز تولدم که زدم خنده بر لبت

باور نداشتم که شوم سوگوار تو

 

با تیغ و تیر و دشنه تو را بوریا کنند

با سنگ و تازیانه مرا داغدار تو

 

یادم نمی رود به لبت آب آب بود

یادم نمی رود بدن غرق خار تو

 

مانده صدای حرمله در گوش من هنوز

پستی که نیزه زد به سر شیرخوار تو

 

حالا سرت کجاست که بالای سر روم ؟

گریم برای زخم تن بی شمار تو

 

من نذر کرده ام که بخوانم در علقمه

صد فاتحه برای یل تک سوار تو

 

حسن لطفی

 

---

کانال اشعار آیینی  «زائرانه» در تلگرام  (کلیک کنید)

---

 

 

یک سالگی وبلاگ

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

با عرض سلام و تحیت ،  وبلاگ «زائرانه» یک ساله شد .

ما با نام «بیت عشق» در فاطمیه سال 93 فعالیتمون رو شروع کردیم و حدوداً  یک ماه پیش

آدرس و عنوان وبلاگ رو تغییر دادیم . به همین دلیل در مواردی چون آمار بازدید روزانه و

محبوبیت در موتور های جستجو  افت کردیم .

و امیدواریم که ان شاءالله به زودی به شرایط قبل و محبوبیت سابق برسیم و بهتر بشیم.

 

 

در لیست زیر ، پر بازدید ترین اشعار وبلاگ زائرانه رو مشاهده می کنید.

 

 

خورشید به گود آمده سرگرم قنوت است | محسن کاویانی

( محکومیت آل سعود و حمایت از مردم مظلوم یمن )

 

عاشقی که نیست حیران تو ، حیران می شود | علی اکبر لطیفیان

( مناجات با اهل بیت علیهم السلام )

 

جمعمان جمع که تا نقش خیالی بزنیم | حسن لطفی

( ولادت حضرت اباالفضل علیه السلام )

 

ای جمعه ی نیامده ی روزگار ها | وحید قاسمی

( مناجات با امام زمان عج الله تعالی فرجه )

 

کیسه های نان و خرما خواب راحت می کنند | وحید قاسمی

( شهادت حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام )

 

چادر ببند بر کمر و انقلاب کن | وحید قاسمی

( مدافعان حرم حضرت زینب سلام الله علیها )

 

حوریه ی علی بدنت را عقب بکش | علی اکبر لطیفیان

( شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها )

 

عجب به عهد رسول خدا وفا کردند | غلامرضا سازگار

( شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها )

 

 

 

جنت که خود به نام شبستان فاطمه است | محمود کریمی

 

حضرت زهرا (س)   _   شهادت / مدح

 

 

 جنت که خود به نام شبستان فاطمه‌ است
سجاده ای به گوشه ی ایوان فاطمه‌ است

بال فرشتگان خدا غرق حسرت
خاک گلیم حجره ی طفلان فاطمه‌ است

نام علی شده به عدد با نمک یکی
نام علی خودش ز نمکدان فاطمه‌ است

فرمود مصطفی که فدایش شود پدر
روحی که هست در تنم از آنِ فاطمه‌ است

وقتی که روح فاطمه در جسم احمد است
جان علی و آل علی جان فاطمه‌ است

تنها نه جلوه‌گاه رخش مهر و ماه شد
چشمان حیدر آینه‌گردان فاطمه‌ است

جایی که جود و بخشش پرودگار هست
بخشش به روز حشر به فرمان فاطمه‌ است

عارف کسی شده‌ است که زهراست قطب او
فانیِ در ولی شدن عرفان فاطمه‌ است

از جان خود به پای ولایت گذشته و
اسلام وام دار ز ایمان فاطمه‌ است

فرمانده ی قیام برای امام ، اوست
ظالم شکست خورده ی میدان فاطمه‌ است

بیداری و بصیرت و عزم و جهاد و فتح
یک جلوه از ابهت طوفان فاطمه‌ است

کشتار نه ! هدایت و هشیاری بشر
در قلب ذره‌ ای است که تاوان فاطمه‌ است

در سایه ی ولایت فرزند مرتضی
ایران سپاه حیدر و ایران فاطمه‌ است

عالم تمام ملک علی شیر لافتاست
ایران میان این همه استان فاطمه‌ است

در آستان قدس رضا نور مادری است
یعنی رضا نگین خراسان فاطمه‌ است

ما سربلند و سینه ستبر و سرآمدیم
این اقتدار ما ز شهیدان فاطمه‌ است

با این حساب قبر شهیدان بی پلاک
پایین پای مرقد پنهان فاطمه‌ است

مشهور شد حسن به کرامت در اهل بیت
خوان حسن نتیجه ی احسان فاطمه‌ است

عالم تمام بی سر و سامان کربلاست
اما حسین بی سر و سامان فاطمه‌ است

آن که به او همه شهدا غبطه می خورند
با هر دو دست ، دست به دامان فاطمه‌ است

بخشیده می شوند همه با آن دو دست که
چون مصحف شریف به دستان فاطمه‌ است

تیغ کلام و خطبه ی زینب به شهر شام
تفسیر آیه آیه ی قرآن فاطمه‌ است

حجت تمام کرد به آیات و محکمات
این اشک ها ز غربت برهان فاطمه‌ است

عشق علی چنان زده آتش به جان او
در مشتعل ز سینه ی سوزان فاطمه‌ است

در بارگاه قدس که جای ملال نیست
چشمان قدسیان همه گریان فاطمه‌ است

مانده است ذوالفقار علی در نیام صبر
قلب خدای صبر ، پریشان فاطمه‌ است

شرمنده شد علی ز پیمبر که گفته بود
شیر خدا همیشه نگهبان فاطمه‌ است

 

حاج محمود کریمی

 

 

---

کانال تلگرام اشعار آیینی «زائرانه»  (کلیک کنید)

---

 

 

رفتی سفر اصلا نگفتی دختر تو | محمد رسولی

 

زبان حال حضرت رقیه (س)  _  ذکر مصیبت

 

 

رفتی سفر اصلا نگفتی دختر تو
دق می کند بعد از تو و آب آور تو

پای برهنه سر برهنه روی ناقه
منزل به منزل من به دنبال سر تو

بابای از گل بهترم دیدی چگونه
سیلی زدند بر دخترت در محضر تو

پا می شوم من دست بر دیوار دارم
حالا شدم دیگر شبیه مادر تو

دیدی برای شست و شوی زخم هایم
جانش به لب می آید هر شب خواهر تو

یادم نرفته هر کسی همراه خود داشت
بر روی نی یا دشنه ای بال و پر تو

اصلا نپرس ازمن چه کردم معجرم را 
من هم نمی پرسم دگر از حنجر تو

با خنده های ساربان یادم می آید
خیر تو ، انگشت تو و انگشتر تو

حلقه زدند نامحرمان دور و بر من
هجده سر بر روی نی دور و بر تو

فکرش نمی کردم که اینقدر سخت باشد
شرمنده ام بابا شدم دردسر تو 

 

محمد رسولی

 

---

کانال اشعار آیینی «زائرانه»  در تلگرام  (کلیک کنید)

---

 

 

این روزها که مادرمان بین بستر است | حسین ایمانی

 

حضرت زهرا (س)  _  شهادت

[ مناجات با امام زمان (عج) ]

 

 

این روز ها که مادرمان بین بستر است

دل بیشتر هوایی دیدار دلبر است

مادر ضعیف و بی رمق و قد کمان شده

خون لخته های سینه ی بیمار  بر در است

اول دعای هر شب او در نماز  شب

تعجیل در وفات و وصال پیمبر است

این قامت کمانی و رخسار ارغوان

تایید آن سفارش ایام آخر است

او در وطن غریبه و در کوچه های تنگ

سیلی حواله ی رخ بانوی حیدر است

حرف مدینه جز غم و افغان و آه نیست

گوشی برای حرف علی غیر چاه نیست

 

این روزها که یاس علی قد خمیده است

دل بیشتر برای ظهورت تپیده است

فضه توان یاری مجروح را نداشت

آقا گمان کنم که زمانش رسیده است

وقتی کشان کشان قدمی راه می رود

خونابه ها تمام مسیرش کشیده است

این سوی خانه فاطمه رویش گرفته و ...

آن سو حسن نشسته و رنگش پریده است

بغضش حکایتی شد و دانی به من چه گفت ؟

از ضرب کینه و رخ و دیوار کوچه گفت

 

این روزها که شال عزا روی دوش ماست

تعجیل در ظهور عدالت سروش ماست

حرف از بقیع خاکی و قبر نهان شده

فریاد « العجل گل زهرا » خروش ماست

نیلوفری کنار دری می خورد زمین

فضه به داد من  برس اش توی گوش ماست

سقط بنفشه در رحم لاله ی نبی

آثارش اختلال در آرام هوش ماست

تدفین شب حکایت شیرین عشق بود

نقش مزار گم به دل غم فروش ماست

این عاشق و حکایت بیمار ناتوان

ذکرم شبانه روز بیا صاحب الزمان

 

حسین ایمانی

 

---

 

کانال تلگرام اشعار آیینی  «زائرانه»  (کلیک کنید)

 

---

 

شکسته تر شده و دست بر کمر دارد | وحید قاسمی

 

حضرت زهرا (س)  _   شهادت

 

 شکسته تر شده و دست بر کمر دارد

 چه پیش آمده ؟  آیا حسن خبر دارد ؟

 به گریه گفت که زینب مواظب خود باش

 عبور کردن از این کوچه ها خطر دارد

 شبیه روز برایم نرفته روشن بود

 فدک گرفتن از این قوم  دردسر دارد

 گرفت دست مرا مادرم ، نشد ... نگذاشت ...

 تمام شهر بفهمد حسن جگر دارد

 شهود خواسته از دختر نبی خدا

 اگرچه دیده سند های معتبر دارد

 سکوت و صبر و رضای خدا به جای خودش

 ولی اگر پدرم ذوالفقار بردارد ...

 کسی نبود به معمار این محل گوید

 عریض ساختن کوچه کی ضرر دارد !؟

 

وحید قاسمی
 

---

 

کانال تلگرام اشعار آیینی «زائرانه»  (کلیک کنید)

 

---

 

 

خنده بر پاره گریبانی مان می کردند | علی اکبر لطیفیان

 

زبان حال حضرت رقیه (س)  _  ذکر مصیبت

 

 

 خنده بر پاره گریبانی مان می کردند

 خنده بر بی سر و سامانی مان می کردند

 

 پشت دروازه ی ساعات معطل بودیم

 خوب آماده ی مهمانی مان می کردند

 

 از سر کوچه ی بی عاطفه تا ویرانه

 سنگ را راهی پیشانی مان می کردند

 

 هر چه ما آیه و قرآن و دعا می خواندیم

 بیشتر شک به مسلمانی مان می کردند

 

 شرم دارم که بگویم به چه شکلی آن جا

 وارد بزم طرب خوانی مان می کردند

 

 بدترین خاطره آن بود که در آن مدت

 مردم روم نگهبانی مان می کردند

 

 هیچ جا امن تر از نیزه ی عباس نبود

 تا نظر بر دل حیرانی مان می کردند

 

 علی اکبر لطیفیان