دو بیتی های ولادت امام حسن مجتبی (ع)
ماه رحمت ، سفره اش گسترده شد
زنده از فیضش جهانِ مرده شد
آسمان پر گشته از شادی و شور
آمده از لطف حق میلاد نور
*****
میلاد حسن (ع) خسرو دین است امشب
شادی و سرور مؤمنین است امشب
از یمن قدوم مجتبی ، طاعت ما
مقبول خداوند مبین است امشب
*****
دوش بر گوشم رسید این مژده از جان آفرینم
کاید از ره آن نگار دلنواز و نازنینم
گفتم ای مه از کدامین آسمان باشی ؟ بگفتا
شمس ایوان ولایت ، عُروَة الوثقای دینم
من همان ماه تمامم ، جلوه ی ماه صیامم
شاهد صلح و قیامم ، وجه رب العالمینم
*****
در جود و کرم دست خدا هست حسن (ع)
دست همه را وقت عطا بست حسن (ع)
نومید نگردد کسی از درگه او
زیرا که کریم اهل بیت است حسن (ع)
*****
نیمه ی ماه مبارک بس شرافت دارد امشب
چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب
جشن میلاد حسن (ع) در عرش اعلا گشته برپا
زین سبب بر لیلة الاسرا شباهت دارد امشب
*****
ای تو با قلبم صمیمی یا حسن
تو کریم بن کریمی یا حسن
داری از زهرا نشان یا مجتبی
مهربانی ، دل رحیمی یا حسن .
*****
چو بر نیمه رسید ماه مبارک
بیامد لطفی از رب تبارک
شبر ، نیکو خصال و ماه صورت
کریم و اسوه در زهد و بلاغت
*****
جوانان بهشت را سید است او
اگر تو طالب حلمی ز وی جو
منم محتاج لطف آل اطهر
شفاعت کن اماما روز محشر
*****
مژده ای دل نور چشم مرتضی آمد خوش آمد
شام میلاد امام مجبتی آمد خوش آمد
غم مخور ای دل که در ماه دعا و استجابت
بهر تأثیر دعا ، روح دعا آمد خوش آمد
*****
آمد چو به نیمه ماه پر فیض صیام
شد طلعت مجتبی عیان چون مه تام
با روی حسن خوی حسن جلوه نمود
فرزند ابوالحسن امام بن امام
*****
گویند که گرد مَه ، زمین می‌گردد
دور فلک و عرش برین می‌گردد
خورشید ، جمال مجتبی را دیده است
حیران شده است و این چنین می‌گردد
*****
سلام ای حُسن عالمتاب ، ای روح سحر سیما
سلام ای آیه ی مظلوم ، ای غم ، سوره ی زیبا
سلام ای دومین خورشید ، ای روشن ترین امید
بتاب ای عصمت روشن ، بتاب ای عصمت زیبا
