تا که روزی گدایان ... | سید پوریا هاشمی

 

مناجات با امام حسین (ع)    _   مدح 

 

 

 

تا که روزی گدایان از کریمان میرسد

رزق اشک چشم های ما فراوان میرسد

 

هر کجا که روضه باشد فقر ریشه کن شده

مطمئناً بر سر هر سفره ای نان میرسد

 

فاطمه چشم انتظار یک حسین از سوی ماست

تا که میخوانم  "حسین "  از مادرش  "جان"  میرسد

 

ما هزار و چهارصد سال است پای پرچمیم

قدمت این نوکری ما به سلمان میرسد

 

نه فقط ما ، اهل سنت نیز مدیون تو اند

خیرِ بسیار شما بر هر مسلمان میرسد

 

سرنوشت هرکسی از تو جدا شد آتش است

تو ز قلبش می روی و زود شیطان میرسد

 

 

آبرویم پیش مردم از غلامیِ شماست

مور اینجا رتبه اش تا به سلیمان میرسد

 

مشکلاتم گرچه بسیار است اما راحتم

تا تو هستی پا به پای درد ، درمان میرسد

 

خشکسالی علتش این است کم یاد تو ایم

یاد تو باشیم کل سال باران میرسد

 

کربلای ما نیابت از علی موسی الرضاست

چون که دعوتنامه از شاه خراسان میرسد

 

پنجره فولاد او دارالبرات کربلاست

لطف این آقا به ما پیدا و پنهان میرسد

 

هر چه کنعان گشت دنبال تنت سودی نداشت

آخرش فهمید عطرت از بیابان میرسد

 

سهم زینب از سرِ بر نیزه ات خون دل است

مزد حمل سر ولی بر نیزه داران میرسد

 

هر چه خواهش کرد سر را دور از محمل نکرد

اشک چشمانش اثر بر خنده قاتل نکرد

 

 

سید پوریا هاشمی