آن درگهی که پایه اش از عرش برتر است | محمدجواد شیرازی

 

امام موسی کاظم (ع)   _   شهادت

 

 

آن درگهی که پایه اش از عرش برتر است
دولت سرای حضرت موسی بن جعفر است

 

موسی ترین کلیم زمین و زمان تویی
سوزِ دعایتان که ز داوود خوش تر است

 

باب الحوائجی تو به انبوه مشکلات
احسان و جودتان به گداها مکرر است

 

قعر سیاهچال هم که روی یوسفی هنوز
هر دو جهان ز تابش نورت منور است

 

با تو چه کرده اند ، طلب مرگ میکنی
عجل وفاتی تو رسیده ز مادر است

 

هرچند خاک خورده عقیق لبت ، ولی
این خاک خورده از همه اهل یمن سر است

 

با تازیانه ، با غل و زنجیر و سلسله
بس کن دگر ، که موسیِ آل پیمبر است

 

بر روی ساقِ پایِ شکسته چه می کشید ؟
این ناله ها گمان نکنم آه آخر است

 

قعر سیاهچال ، دلت پر زده عجیب
با یادِ آن دمی که خنجر به حنجر است

 

و شمرُ جالسٌ  نفس مادرت گرفت
از بوی سیب کل بیابان معطر است

 

بر من لباس نوکریم را کفن کنید
خرده مگیر چون کفن ما مقدر است

 

ارض و سماء و جنت و دوزخ ، شهم یکی
 عالیجنابِ عشق  ، حسین بن حیدر است

 

 

 

محمد جواد شیرازی