با چشم های نیمه بازت گاه گاهی | حسن لطفی

 

حضرت زهرا (س)  _  شهادت

 

 

با چشم های نیمه بازت گاه گاهی

چشمان خیس و خسته ام را کن نگاهی

 

وقتی تنور خانه روشن شد برایت

گفتم خدا را شکر کم کم رو به راهی

 

دستاس را چرخاندی اما رنگ خون شد

دستاس فهمید از نگاهت بی گناهی

 

از بس به پای گریه هایت آب رفتی

چون پوستی بر استخوانی مثل کاهی

 

پهلو به پهلو می شوی و می چکد خون

از زخم های پیکرت خواهی نخواهی

 

از درد شانه ، شانه می افتد ز دستت

خون می نشیند کنج لب هایت ز آهی

 

در خواب بودی چادرت را باز کردم

شاید ببینم چهره ات را در پگاهی

 

دیدم که پائین تر ز چشمان تو پیداست

زخم عمیق پنج انگشت سیاهی

 

این چند شب از سرنوشتم روضه خواندی

از سر گذشتم ، از جدایی ، بی پناهی

 

گفتی غروبی شعله می پیچد به بالم

گفتی که می سوزم میان خیمه گاهی

 

در حلقه ی  نامحرمان و نیزه داران

هرجا که می گردم ندارم تکیه گاهی

 

   حسن لطفی           

 

 

 

 

عجب به عهد رسول خدا وفا کردند | غلامرضا سازگار

 

حضرت زهرا (س)  _  شهادت 

 

 

عجب به عهد رسول خدا وفا کردند
فزون ز حد توان بر علی جفا کردند

به جای لاله و گل بار هیزم آوردند
شراره هدیه به ناموس کبریا کردند

هزار مرتبه خشم خدا بر آن امت
که قصد سوختن خانه ی  خدا کردند

به جای مزد رسالت زدند فاطمه را
نه از خدا نه ز پیغمبرش حیا کردند

غلاف تیغ گواهی دهد که سنگـدلان
چگونه فاطمه را از علی جدا کردند

چهار کودک معصوم در دل دشمن
به مادر و پدر از سوز دل دعا کردند

خدا گواست که از بیم آه فاطمه بود
اگر ز بازوی مولا طناب وا کردند

چه اتفاق عظیمی به پشت در رخ داد
چه شد که محسن شش ماهه را فدا کردند

علی ولی خدا را که جان احمد بود
پی رضایت شیطان دون رها کردند

خدا گواست قلم شرم می کند میثم
از اینکه شرح دهد با علی چه ها کردند

 

استاد غلامرضا سازگار